எனைத் தமிழனாய் தரணியிற் தந்தவளே... தக்கதாய் கல்விஞான் ; கலையாற்றல் ; இனிய கற்பனையேகம் ; கூடவே என்னுயிர்க் கவியோகமும் உள்ழுருக்கிவார்தவளே.. உனையென் உறுமும் தமிழிலோர் கவிநூன்நூர்த்து பூசித்திட என் கலை/கால அன்னையை கால்பிடித்து இரஞ்சும் - இவன் கவிஞர் கலியுகன் கலம் களவாடிய - அவன் பாகிநேயன் ஸ்ரீஆரோன்.!
தின்னக் கொடுத்தேன்
மிச்சமின்றி எச்சமின்றி!
எத்தனை எத்தனை கருத்தாய்
வெற்று நினைவுகளை உறிஞ்சி
வரிகளாய் வடிக்கிறாள்
இலக்கணமும் இலக்கியமும்
உப்பளவும் என்னில் இல்லை
ஆனாலும் தமிழன்னை ஒதுக்கலயே
என்னைத் தின்று எனக்குள்ளே
செரிக்கிறாள் கவிதைகளை-அவள்
கோர்க்கும் வார்த்தைகள் எனதல்ல
சொன்னா நம்புங்கோ
தமிழுக்காய் வாழவும் வீழவும்
நானுமொருவன் இருக்கிறேன்.
வரிகள்: சிறி அருணன்
(வெண்சீர் வெண்டளை) பிணியில்லாச் சீவியமே பிற்பாடு வாழ்வு பணியீர்ந்து செல்வம் பணிக்கும்! — வணிகம் அழுதாலும் போகாத அத்துணைவி மக்கள் பழுதிலா வாழ...
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக